نگهداری و پرورش دیفن باخیا
دیفن باخیا (Dieffenbachia) بومیآمریکای مرکزی و جنوبی بوده، گیاهی دارای شاخ و برگ پهن و ساقههای ضخیم است. این گیاه خانگی به دلیل سهولت در نگهداری محبوب بوده و در انواع متنوعی از برگ موجود است.
نحوۀ نگهداری و پرورش دیفن باخیا
نوع خاک و کود
برای گلدان دیفن باخیا از خاک با ماده آلی شل و حاصلخیز استفاده کنید. برای خاک این گیاه همچنین میتوان از مخلوطهای مختلف استفاده کرد. دیفن باخیا را میتوان در کود گیاهی خالص (ذغال سنگ نارس)، کود گیاهی و پرلیت، خاک و کود گیاهی (به نسبت نصف نصف)؛ یا خاک، کودگیاهی و پرلیت/ورمیکولیت (به نسبت هر کدام یک سوم) پرورش داد. گلدان این گل باید از ظرفیت مناسب برای نگهداشتن آب برخوردار باشد و به خوبی دیواره کشی شود.
کوددهی
ارائه توصیههای خاص برای کود گیاهان دارای شاخ و برگ کمیدشوار است. دیفن باخیاهایی که کم مواد مغذی (کود) داده میشوند به آرامی رشد میکنند و شکل خود را حفظ میکنند (بزرگ نمیشوند). اگر این گیاهان در نور محدود در حال رشد هستند، به کوددهی مکرر نیاز دارند. به عنوان یک راهنمای کلی، از کود کامل استفاده کنید و هر ۴ تا ۶ هفته در فصل رشد فعال آن را کوددهی کنید.
آبیاری
آبیاری بخش مهمی از پرورش دیفن باخیا است. خاک آن را نسبتاً مرطوب حفظ کنید. آن را به طور کامل آبیاری کنید و سپس دوباره تا زمانی که سطح گلدان خشک نشود، آب ندهید. این گیاه را میتوان در آب , ریشه دار , کرد و پرورش داد. گیاهانی که در خاک رشد میکنند نباید وارد آب شوند. دیفن باخیا آبیاری بیش از حد را تحمل نمیکند.
محیط گلدان نسبتاً مرطوب منجر به رشد خوبی شده و برگهای بزرگ آن در اتاق گرم خشک میشود. رطوبت را با دسته بندی گیاهان یا با ریختن سنگریزه در کنار خاک آن حفظ کنید. همچنین میتوانید هر ماه برگهای آن را با کمی شیرکم چرب و آب ولرم تمیز کنید.
نور و دما
دیفن باخیاها طیف گستردهای از شرایط نور را تحمل میکنند. آنها در سایه سنگین هم رشد میکنند و میتوانند در مناطق تاریک خانه استفاده شوند، اما در این حالت رشد آنها کند میشود. بهترین رشد در نور غیرمستقیم روشن (از پشت شیشه) حاصل میشود.
بهترین دمای رشد بین ۱۸ و ۲۴ درجه سانتیگراد رخ میدهد. دما نباید پایین تر از ۱۰ درجه سانتیگراد باشد. به طور کلی میتوان گفت آن را کنار پنجره نورگیر بگذارید و اصلاً آن را جابجا نکنید و گلدان آن را تا زمانی که برگ میدهد عوض نکنید (اگر نور آن کم باشد برگهای آن بی حال میشود).
تکثیر
از قلمههای ساقه دیفن باخیا گیاهان جدیدی میتوان تهیه کرد. برای این کار از قسمت انتهایی گیاه یا از شاخههای کوچک که از جوانههای جانبی ایجاد میشوند و از قلمههای نوک استفاده کنید. حتماً از تماس آب گیاه با پوست خودداری کنید.
ساقههایی که از برگهای ریخته شده لخت شدهاند میتوانند به قطعههای ۵ سانتی (با حداقل یک جوانه جانبی) بریده شوند.
قلمهها را به مدت یک روز خشک کنید، سپس آنها را برای ریشه دار کردن در محیطی مانند کود گیاهی، ماسه، پرلیت یا ورمیکولیت نگهدارید. قلمههای ساقه سریعاً باعث ایجاد ریشهها میشوند و قلمههایی که از بالای ریشه گیاه بریده شدهاند سریعتر از بخشهایی که از پایه ساقه گرفته شدهاند ریشه میاندازند.
ساقههای بزرگتر ریشه انداختن را سریعتر از ساقههای کوچکتر آغاز میکنند، ظاهراً به این دلیل که ساقههای بزرگتر حاوی مواد غذایی بیشتری هستند.
مشکلات دیفن باخیا و دلایل هر یک
- زردی و افتادن برگهای پایین = آبیاری بیش از حد
- خشک شدن ریشههای گیاه در پایه = آبیاری بیش از حد
- پوسیدگی باکتریایی ((Dickeya dieffenbachiae = نوعی پاتوژن باکتریایی که باعث پوسیدگی نرم میشود.
- خشک شدن برگها = رطوبت کم در اتاق. برای حل مشکل به دور از رادیاتورها یا در کنار گیاهان دیگر نگهداری کرده یا از سینیهای سنگریزه استفاده کنید.
- برگهای پایینی از بین میروند و گیاهان جوانه میزنند = نور کافی نیست.
- مورچهها میتوانند صدمات قابل توجهی به دیفن باخیا بزنند. زیرا آنها شتههای خاصی را حمل میکنند، که به نوبه خود عسلی را ترشح میکنند. مورچهها از این گیاه عسل جمع کرده و تغذیه میکنند. قارچ هم ممکن است ایجاد شود.
- شپشکها: پورههای این آفت با سوراخ کردن لایه بیرونی بافت گیاه از شیره گیاه تغذیه میکنند و عسل تازه ای را که برای مورچهها جذاب است ترشح میکنند. با پاک کردن ناحیه با یک توپ پنبهای آغشته به الکل میتوان شپشکها را از بین برد.
- سوختگی نوک: قطرات آب ممکن است در ساعات اولیه صبح بر روی نوک برگها ایجاد شوند. به آنها “گوته” گفته میشود. اگر نمکِ کود بیش از حدی در خاک وجود داشته باشد، این نمکها در این قطره آب حل میشوند. وقتی قطرات تبخیر میشوند، نمکها روی نوک برگ باقی میمانند و باعث سوختگی نوک میشوند.
- لبهها یا نوکهای برگ قهوهای = کود بیش از حد
- افتادن برگهای پایین = تغییرات ناگهانی دما یا نگهداری در مکان نامناسب، یا جایه جایی از مکانی به مکان دیگر
- زردی یا تغییر رنگ برگ = قرار گرفتن گیاه در نور کامل خورشید
منبع:
www.ladybug.uconn.edu