سرقت و دزدی از زمانهای قدیم دغدغهای برای صاحبان ملک و داراییهای مختلف است. اما برای پیشگیری از سرقت نیز همراه با پیشرفت فناوری اقدامات متنوعی در حال ظهور است. در این راستا، ابتدایی ترین و مهمترین اقدام ضد سرقت، انتخاب مناسب قفل درب ورودی است.
در چین باستان، در اوایل سال ۳۰۰۰ قبل از میلاد، از قفلهای چوبی استفاده شده بود که بر روی ساختمانهای دارای قاب چوبی نصب شده بودند. در آن زمان، سیلندر قفل بسیار ساده بود و فقط با موقعیت دقیق متصل میشد. بدنهی از جنس چوب سخت نقش ضد سرقت را ایفا میکرد.
بعدها با نوآوری فناوری، ابزار سارقان پیچیده تر شده در نتیجه قفلها رفته رفته پیشرفت کرده و متنوع شده دارای ضریب ایمنی بالاتری شدند.
قفلهای درب ضد سرقت فعلی عمدتاً به دو دسته تقسیم میشوند: قفلهای مکانیکی و قفلهای الکترونیکی. در ادامه به هر یک از آنها میپردازیم.
ساختار قفل مکانیکی دربهای ضد سرقت به طور عمده به سه قسمت تقسیم میشود: هسته قفل، بدنه قفل و دسته پنل.
مواد این اجزا به طور کلی استیل ضد زنگ ۳۰۴، مس خالص، آلیاژ روی و آلیاژ آلومینیوم هستند. ماده انتخاب شده برای سیلندر قفل، ترجیحاً مس خالص یا استیل ضد زنگ ۳۰۴ است. مس خالص دارای خواص مکانیکی، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش است. در عین حال، استیل ضد زنگ ۳۰۴ از پایداری، مقاومت بالا، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر زنگ زدگی برخوردار است. از آنجا که بدنه قفل به مواد دارای استحکام و پایداری زیاد نیاز دارد، توصیه میشود استیل ضد زنگ ۳۰۴ را انتخاب کنید.
دسته پنل را میتوان از استیل ضد زنگ ۳۰۴، مس خالص یا آلیاژ آلومینیوم انتخاب کرد. گزینهی دوم (مس خالص) دارای چندین مزیت مانند سبک بودن، استحکام زیاد، بدون روکش، عدم زنگ زدگی و کهنگی آسان است. استحکام آلیاژ روی زیاد نیست و بیشتر در دستگیرهی درب (نه پنل) استفاده میشود.